อีกด้านหนึ่งของ Full time Investor | ลงทุนศาสตร์ Investerest.co

หลายคนฝันอยากเป็นนักลงทุนเต็มเวลาหรือ full time investor

ภาพการเป็นนักลงทุนเต็มเวลานั้นเย้ายวนกับความฝันเรื่องการเกษียณก่อนเวลามาก ใครหลายคนก็อยากจะมีชีวิตเป็นอิสระไม่ต้องขึ้นตรงอยู่กับใคร ยิ่งอาชีพนักลงทุนยิ่งเป็นอาชีพที่หอมหวานมากเมื่อมองจากภายนอก นั่งอ่านหนังสือ นั่งสั่งซื้อสั่งขาย ไม่นานก็ได้เงินแล้ว ภาพจำของคนจำนวนมากจึงเป็นภาพคนที่นั่งดูจอหุ้นในร้านกาแฟของช่วงบ่ายธรรมดา จิบกาแฟพร้อมดูหุ้นกินกำไรอย่างมีความสุข

ว่าแต่ชีวิต full time investor มันง่ายดายอย่างงั้นจริงเหรอ?

จากการพูดคุยกับนักลงทุนเต็มเวลา (นัยว่าไม่มีอาชีพอื่นเป็นหลักนอกจากการลงทุน) ที่อยู่รอบตัวของผู้เขียนเต็มไปหมด บทสรุปคือ “เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่าย”

นักลงทุนเต็มเวลาไม่ใช่ไม่มีงาน เพราะสำหรับพวกเขาการลงทุนคืออาชีพ ไม่ใช่งานอดิเรก

นักลงทุนเต็มเวลาส่วนใหญ่ก็ต้องทำงานไม่ต่างกับอาชีพอื่นทั่วไป กลางวันก็อ่านหุ้น อ่านบทวิเคราะห์ อ่านรายงานประจำปี ดูออพเดย์ ไปงานประชุมสามัญประจำปี ไปเยี่ยมชมกิจการ วิเคราะห์หุ้น สัมมนาหุ้น ดูเหมือนว่าง แต่จริงๆ ก็ไม่ว่างเท่าไหร่ เวลาว่างอาจจะมากกว่าพนักงานประจำ แต่ก็ไม่ถึงกับว่าง 100% เพราะการลงทุนก็ถือเป็นงานที่ต้องรับผิดชอบอยู่ ยังต้องศึกษาหุ้นอยู่ทุกวัน

ภาพมายาคติ อย่างเช่น นักลงทุนที่กระดิกเท้านั่งจิ้มมือถืออยู่ในร้านกาแฟ หรือนักลงทุนที่มองดูเงินไหลเข้ากระเป๋าจากริมทะเลจึงไม่ค่อยถูกต้องเท่าไหร่นัก

ถามว่าเล่นหุ้นจากร้านกาแฟได้ไหม ? … ได้ !

ถามว่าเล่นหุ้นจากริมชายหาดได้ไหม ? … ได้ !

แต่ความจริง มันไม่ง่าย และก็ไม่สนุกอย่างที่คนคิดหนะสิ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักลงทุน full time ที่มีเงินหลักมาจากการลงทุนเพียงอย่างเดียว ความมั่นคงของเขาก็ผันผวนไปตามตลาดหุ้น ซึ่งใครๆ ก็คงรู้กันดีว่า มันก็ไม่ได้แน่นอน 100% ขนาดนั้น

ประเด็นเรื่อง Money Management ถือเป็นหัวใจของนักลงทุนเต็มเวลา

เพราะส่วนใหญ่แล้ว เงินที่เลี้ยงชีวิตทั้งหมดคือเงินที่อยู่ในพอร์ตนี่แหละ นักลงทุนเต็มเวลาจึงต้องให้ความสำคัญกับการลงทุนมาก และต้องกระจายความเสี่ยงอย่างดี เพราะพวกเขาไม่ควรพลาดอย่างยิ่ง เนื่องจากไม่มีกระแสเงินสดเข้ามาเติมพอร์ตตลอดเหมือนพนักงานประจำ เท่าที่พูดคุยมา พวกเขาควรอยู่ได้ด้วยเงินปันผลจากพอร์ต คือต้องมีเงินเพียงพอใช้ในชีวิตประจำวันโดยไม่จำเป็นต้องขายหุ้นออกมาเลย จุดนี้สำคัญมาก เพราะป้องกันการจำเป็นต้องขายหุ้นออกมาในช่วงตลาดตกต่ำเพื่อนำมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน

ความเครียดเป็นเรื่องที่หนีไม่พ้น

โดยเฉพาะช่วงตลาดขาลงหรือช่วงราคาหุ้นตกต่ำ นักลงทุนเต็มเวลาจะเครียดกว่าพนักงานประจำอยู่แล้ว เพราะไม่มีเงินสดก้อนใหญ่เข้ามาเติมตลอด การที่พอร์ตลดลงคือความมั่งคั่งที่หายไปโดยตรง ซึ่งแน่นอนว่าการจะผ่านช่วงเวลาที่ย่ำแย่ไปได้ ไม่ได้อาศัยเพียงความรู้ความสามารถ แต่ยังต้องอาศัยทัศนคติที่แข็งแกร่งอีกด้วย

ฟังดูแล้วก็ไม่ง่ายเลย

ความจริงการเป็นนักลงทุนเต็มเวลาไม่ควรมองว่าเป็นผู้ว่างงานด้วยซ้ำ เราควรมองว่าก็เป็นมนุษย์ที่มีงานเหมือนคนอื่นนี่แหละ เพียงแต่งานของเขาอาศัยคุณภาพในการวิเคราะห์มากกว่าปริมาณของเวลาที่ต้องใช้ในแต่ละวันเท่านั้น