สิ่งที่สำคัญมากกว่าความสำเร็จคือการทำความเข้าใจตัวตน ความอ่อนแอ และการให้อภัย

สิ่งที่สำคัญมากกว่าความสำเร็จคือการทำความเข้าใจตัวตน ความอ่อนแอ และการให้อภัย

หากพูดถึงการต่อสู้ในตลาดแรงงาน เรามักจะถูกประเมินด้วยตัวชี้วัดความสำเร็จทางการตลาด ด้วยคุณค่าที่ตัวเราสามารถสร้างขึ้นในด้านเม็ดเงิน แต่เราอาจลืมไปว่ามันยังมีคุณค่าชุดอื่น ๆ ที่ควรค่าแก่การยกย่องเช่นเดียวกัน เพราะความสำเร็จมาจากการพัฒนาตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่ความรักความสัมพันธ์และตัวตนของเรามาจากการเผชิญหน้าทำความเข้าใจกับความอ่อนแอและบทเรียน David Brooks อธิบายถึงเหตุผลว่าทำไมตัวตนและคำชื่นชมก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าความสำเร็จใน TED Talk ที่ชื่อ “Should you live for your resume or your eulogy” หรือ “คุณจะอยู่อย่างประสบความสำเร็จหรือเป็นที่ยกย่องสรรเสริญ”

ความสำเร็จคือสิ่งที่เรานำไปใส่ไว้ในประวัติการทำงาน เป็นทักษะที่นำเราเข้าสู่ตลาด ในขณะที่คำชื่นชมยกย่องเป็นสิ่งที่อธิบายถึงตัวตนลึก ๆ ของเรา บ่งชี้ว่าอะไรคือวิธีที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง สื่อให้เห็นคุณสมบัติที่มี ไม่ว่าจะเป็นความกล้าหาญ เป็นตัวของตัวเอง จิตใจมั่นคง ในขณะที่เดวิดพยายามคิดทำความเข้าใจว่าอะไรสำคัญกับเขามากกว่ากันระหว่างความสำเร็จและคำชื่นชมเขาก็ได้ทำความรู้จักกับนักคิดที่ชื่อ โจเซฟ โซโลเวทชิคผู้เขียนหนังสือเรื่อง “ชายผู้โดดเดี่ยวในศรัทธา” หรือ “The Lonely Man of Faith” โดยโจเซฟได้กล่าวถึงตัวตน 2 ด้านในมนุษย์

ด้านแรกมีชื่อว่าอดัม 1 เป็นด้านที่สะท้อนความต้องการเชิงวัตถุ ความพยายามและทะเยอทะยาน ซึ่งเป็นเรื่องภายนอกที่เน้นไปที่การผลิต ในขณะที่อดัม 2 คือด้านที่สะท้อนความอ่อนโยน เน้นไปที่การสร้างสรรค์ สร้างความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ให้ชีวิต หากยกตัวอย่างแบบสุดขั้ว ความต้องการของอดัม 1 คือการพิชิตโลก ในขณะที่ความต้องการของอดัม 2 คือ ต้องการฟังเสียงเรียกร้องที่มีในโลก อดัม ต้องการได้ยินเสียงแห่งความสำเร็จ แต่อดัม 2 ต้องการความมั่นคงและความแข็งแกร่งภายใน อดัม 1 ถามหาวิธีการที่สิ่งต่าง ๆ ทำงานและดำรงอยู่ ในขณะที่อดัม 2 จะถามหาความหมายของการมีอยู่

เราทุกคนก็มีทั้งอดัม 1 และอดัม 2 อยู่ในตัวเรา ทั้งตรรกะด้านเศรษฐศาสตร์และทักษะด้านคุณธรรมทำงานไปพร้อม ๆ กัน แต่บ่อยครั้งก็เผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องเลือกแสดงด้านใดด้านหนึ่งออกมา เพื่อที่จะสร้างความเข้มแข็งภายในตัวเราเอง เราต้องเอาชนะแรงปรารถนาและความต้องการ เพื่อที่จะเติมเต็มตัวตนของเรา เราต้องลืมตัวตนของเรา และเพื่อที่จะค้นหาตัวเอง เราต้องปล่อยวางตัวของเราลง

แต่สังคมของเราให้ความสำคัญกับอดัม 1 มากกว่าอดัม 2 มันทำให้มนุษย์เป็นสัตว์ที่ฉลาดและต่อสู้เพื่อหาวิธีชนะในเกมแห่งชีวิต แต่มันก็พ่วงมากับความเลือดเย็น และคิดคำณวนประโยชน์ของเราเองอยู่ตลอด ขาดความเชื่อมั่น ขาดความรู้สึกยินดี และไม่มีความมุ่งมั่นในชีวิต

คำตอบง่าย ๆ จากประวัติศาสตร์ทำให้เรารู้ว่า การย้อนกลับไปสู่อดีต สู่ช่วงเวลาที่มีค่า ไปสู่วัยเยาว์ สู่ช่วงเวลาที่น่าอับอาย การกระทำที่นึกย้อนไปแล้วอยากกลับไปแก้ไข

การก่อร่างสร้างความเข้มแข็งเพื่อเดินทางไปข้างหน้าอาจไม่ใช่หนทางเดียว หากแต่การย้อนกลับมาทำความเข้าใจและโอบรับความอ่อนแออาจสร้างความหวังและศรัทธา การให้อภัยคือสิ่งที่จะทำให้เราเดินไปข้างหน้าได้อย่างแข็งแรง