ยามชราอย่าโอนเงินให้ลูกหลานจนหมด

ยามชราอย่าโอนเงินให้ลูกหลานจนหมด … จั่วหัวมาแบบนี้ หลายคนก็คงจะคิดในใจว่า นี่คือความคิดของความไร้ความผูกพันในครอบครัวหรือเปล่า แนวคิดแบบนี้จะทำให้พ่อแม่ลูกห่างเหินกันไหม

แต่เชื่อเถอะว่านี่คือความจริงที่ปฏิเสธได้ยากจริง ๆ

ผมในฐานะผู้ให้ความรู้ทางการเงินการลงทุนคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เก่งกาจอะไรมากนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมพูดมาเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งยามที่สอนวางแผนการเงิน คือ ทุกคนต้องมีแผนการเงินของตนเอง

แผนการเงินของตนเอง แปลว่า เราต้องมีเงินเก็บของตนเอง ออมและลงทุนเพื่อตนเอง และมีเงินเกษียณของตนเอง

ผมไม่ได้บอกว่าห้ามเก็บเงินเป็นครอบครัว แต่ผมเน้นย้ำว่า เราต้องมีแผนสำรองสำหรับตนเองด้วย แบ่งให้ชัดเจนว่า อันไหน … เงินฉัน อันไหน … เงินเธอ อันไหน … เงินเรา

โลกนี้เต็มไปด้วยความเสี่ยง และวันหนึ่งความเสี่ยงอาจจะวนมาหาเราในวิธีใดวิธีหนึ่งก็ได้ เราอาจจะหย่าร้างกับคู่ชีวิต ลูกหลานอาจจะทิ้งขว้างไม่ดูแล ไปจนถึงคนอื่นในครอบครัวเสียชีวิต จนเหลือเราเพียงคนเดียว

การสร้างความรู้ทางการเงินด้วยตนเอง เก็บเงินบริหารเงินด้วยตนเอง และมีเงินในกระเป๋าในตนเอง จึงเป็นการลดความเสี่ยงไปได้มาก เพราะอย่างน้อย ถึงแม้ผัวตาย เมียทิ้ง ลูกเอาไปปล่อยไว้ข้างถนน เราก็ยังจะมีชีวิตรอด อย่างน้อย ก็มีเงินพอจะต่อรองอะไรกับชีวิตได้

บทความนี้อาจจะดูโหดร้าย แต่ประสบการณ์จากคนรอบตัวที่ผมเจอ ทำให้ผมระแวดระวังในความเสี่ยงเหล่านั้น

ผมเป็นคนต่างจังหวัด วงสังคมขนาดแคบๆ เรื่องราวครอบครัวไหนบ้านใครมักจะวิ่งมาเข้าหูเราเสมอ ด้วยความเป็นต่างจังหวัดที่ยังมีวัฒนธรรมแบบครอบครัวใหญ่และพึ่งพาลูกหลานอยู่มาก คนแถวบ้านผมส่วนใหญ่จึงนิยมทุ่มเททุกอย่างเพื่อลูก ด้วยหวังว่าวันหนึ่ง เขาเหล่านั้นจะกลับมาส่งเสียเลี้ยงดู เรียกว่าใช้ลูกเป็นแผนเกษียณของตนเองก็ได้ คือถือหลักเลี้ยงลูกให้ดี แล้ววันหนึ่ง ลูกจะกลับมาเลี้ยงเราเอง

เสียดายว่า บางครอบครัว ลูกชายลูกสาวไม่เคยกลับมา

การโอนทรัพย์สมบัติโอนมรดกให้ลูกหลานจนหมดจึงเหมือนกับต้นไม้ใหญ่ที่ตัดสินใจจะตัดกิ่งก้านสาขาของตนเอง ผมเห็นคนจำนวนมากที่มีชีวิตเกษียณที่ย่ำแย่ บางคนไม่อาจแม้แต่จะใช้กระทั่งคำว่าเกษียณ เพราะเขาเหล่านั้นหยุดทำงานไม่ได้เลย

ผมเชื่อในหลักการที่ว่าเลี้ยงลูกดีและลูกจะกตัญญูกับเราเอง

แต่ผมไม่อาจเชื่อได้ว่าการเลี้ยงลูกดีจะเป็นการทำให้ความเสี่ยงลดลงได้จนหมด

ปัญหาหลายอย่างอาจเกิดขึ้นแม้คนในครอบครัวรักเราและกตัญญูกับเราอย่างมาก เช่น เขาอาจถูกหลอก เขาอาจติดการพนัน เขาอาจจะบริหารเงินได้ล้มเหลว เขาอาจจะหมดความรักเราในสักวันหนึ่ง หรือแม้กระทั่ง เขาอาจจะเสียชีวิตจากเราไป

สุดท้ายแล้ว ผมยังคงเน้นย้ำเสมอว่าทุกคนต้องมีเงินเกษียณมีแผนเกษียณของตนเอง

เงินมีให้ลูกได้ส่งเสริมลูกได้ในขอบเขตที่พอเหมาะพอสม ให้เขาได้เท่าที่เราจะยังสามารถมีชีวิตรอดได้ในยามแก่ชรา อย่าลืมว่าสุดท้ายแล้ว หลังจากเราจากโลกนี้ไป เราก็ยังสามารถส่งมอบความมั่งคั่งให้เขาต่อผ่านพินัยกรรมได้อยู่ดี

ผมสารภาพว่าเห็นโศกนาฏกรรม เรื่อง ลูกทิ้งพ่อแม่ยามแก่เฒ่าให้ตกระกำลำบาก จากคนรอบตัวในสังคมมามาก ผมไม่โทษระบอบระเบียบความคิดการจัดการชีวิตของใคร ผมไม่โทษกรอบวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามลามไปจนถึงศาสนาใดทั้งสิ้น

ผมแค่อยากบอกว่าหากเราเผื่อใจไว้สำหรับแผนเกษียณของตัวเองสักหน่อย เรื่องราวคงไม่เจ็บปวดและน่าเศร้าได้ขนาดนี้

ผมเคยเจอคนแก่ที่ไม่เหลือสมบัติพันสถานอะไรเลย ต้องอาศัยข้าววัดกินประทังชีวิตไปในแต่ละวัน

และผมคิดว่าภาพนั้นไม่ควรต้องเกิดขึ้นกับใคร