วิกฤตสมองไหล เมื่อประเทศตอบโจทย์ไม่ได้ คนเก่งเลยต้องไป และผลทางเศรษฐกิจที่สูญเสียแบบเต็มพิกัด

วิกฤตสมองไหล เมื่อประเทศตอบโจทย์ไม่ได้ คนเก่งเลยต้องไป และผลทางเศรษฐกิจที่สูญเสียแบบเต็มพิกัด

การพัฒนาประเทศในปัจจุบัน จำเป็นที่จะต้องพึ่งพาความสามารถหรือทักษะต่าง ๆ มากมาย จากบุคคลที่มีความเชี่ยวชาญความสามารถเหล่านั้น ที่จะช่วยทำให้ประเทศสามารถที่จะขับเคลื่อนไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมไปถึงยังต้องมีเสถียรภาพที่มั่นคงมากพอที่จะทำให้ประเทศเหล่านั้น มีความมั่นคงทางการเมืองและเศรษฐกิจในสายตาของนานาชาติที่มองเข้ามา

ซึ่งสิ่งเหล่านี้นั้น จำเป็นที่จะต้องพึ่งพาองค์ประกอบที่หลากหลาย เพื่อที่จะทำให้การดำเนินการทั้งภายในประเทศ และระหว่างประเทศ สามารถดำเนินการได้อย่างลุล่วง แต่ถ้าหากประเทศดังกล่าวนั้นได้เกิดปัญหาบางอย่างที่ส่งผลต่อความเป็นอยู่ของประชาชน หรือทำให้เกิดความรู้สึกที่ไม่สบายใจอย่างรุนแรง ภาวะสมองไหล คือหนึ่งในผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นอยู่เป็นจำนวนมากของประเทศเหล่านั้นนั่นเอง

สำหรับภาวะสมองไหลนั้น คือสภาวะที่บุคคลที่มีทักษะหรือความสามารถในแขนงต่าง ๆ ได้เดินทางออกจากประเทศ หรืออาจจะอพยพออกไป เพื่อไปหาสถานที่ที่ดีกว่าเดิม ซึ่งถ้าหากปล่อยให้มีการเดินทางออกไปของเหล่าบรรดาผู้มีความสามารถเหล่านี้ ย่อมส่งผลเสียต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าหากบุคคลนั้น มีทักษะที่เป็นไปตามความต้องการของประเทศ อย่างเช่น อุตสาหกรรมที่จะต้องพึ่งพาความสามารถสูง ไม่ว่าจะเป็นในด้านของการแพทย์ เทคโนโลยี การพัฒนาอิเล็กทรอนิกส์ รวมไปถึงวิศวกรรมอีกด้วย ซึ่งสำหรับสภาวะเหล่านี้ มักจะเกิดขึ้นจากปัญหามากมายภายในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นความไม่เท่าเทียมในการทำงาน ความยากจน การเติบโตทางเศรษฐกิจที่ล่าช้า การขาดเสรีภาพ ไปจนถึงภัยธรรมชาติที่ยากเกินควบคุม

ซึ่งถึงแม้ว่า ภาวะสมองไหล จะส่งผลดีต่อการกระตุ้นให้เกิดการศึกษาที่พัฒนาขึ้น หรือส่งผลทำให้เกิดการสร้างเครือข่ายการช่วยเหลือจากภายนอกประเทศ เพื่อให้เกิดการตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว แต่เมื่อเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นกลับสร้างผลเสียที่มากยิ่งกว่าเดิม

โดยที่ภาวะสมองไหลนั้น เราสามารถเห็นได้จากตัวอย่างที่ชัดเจน เช่น ฟิลิปปินส์ ที่เป็นหนึ่งในประเทศที่มีปัญหาในด้านการคุมกำเนิด อันเป็นผลมาจากความเชื่อทางศาสนา จึงส่งผลทำให้เกิดปัญหาประชากรล้น จนส่งผลทำให้เกิดภาวะว่างงาน นั่นจึงทำให้ทางเลือกของการอพยพออกนอกประเทศ จึงเป็นหนึ่งในหนทางที่ประชากรเลือกใช้ ซึ่งหนึ่งในกลุ่มผู้อพยพนั้น ย่อมมีผู้ที่มีทักษะความรู้ออกไปด้วย โดยเฉพาะบุคลากรทางแพทย์ที่ขาดหายไปมาก โดยมีผู้มีความสามารถในด้านการดูแลสุขภาพมากถึง 22,000 คนต่อปี หรือจะเป็นอิหร่าน ที่ถือว่ามีปัญหานับตั้งแต่การเกิดปฏิวัติอิสลามในปี ค.ศ. 1979 ที่ส่งผลทำให้ประเทศขาดเสรีภาพ และยังมีสถานการณ์ทางการเมืองที่ไม่สงบ จนทำให้มีผู้คนต่างอพยพออกไปแทบทุกปี

โดยในปัจจุบันนั้น แต่ละประเทศที่กำลังประสบปัญหาเหล่านี้ ต่างพยายามที่จะจูงใจประชาชนด้วยนโยบายทางเศรษฐกิจ หรือจะเป็นนโยบายทางการศึกษา ที่ช่วยทำให้ประชาชนภายในประเทศยังคงอยู่ และช่วยพัฒนาประเทศในระยะยาว ถึงแม้ว่าผลลัพธ์นั้นจะประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ปัญหาเหล่านั้นจบสิ้นไป