ธุรกิจท่องเที่ยวสำคัญกับเศรษฐกิจไทยมากขนาดไหน

ธุรกิจท่องเที่ยวมีความสำคัญต่อเศรษฐกิจไทยเป็นอย่างมาก โดยในปีพ.ศ. 2562 ประเทศไทยมีนักท่องเที่ยวขาเข้าเฉลี่ย 109,040 คนต่อวัน นักท่องเที่ยวต่างชาติมีจำนวนมากถึง 39.8 ล้านคน [1] รายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 12 ของจีดีพี [2] เมื่อเกิดการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ธุรกิจท่องเที่ยวทั่วโลกได้รับผลกระทบอย่างหนัก นักท่องเที่ยวต่างชาติไม่เดินทางเข้ามาในประเทศไทยตั้งแต่เดือนเมษายน พ.ศ. 2563 [3] จีดีพีในช่วงไตรมาสที่ 2 ของปีพ.ศ. 2563 ติดลบ 12.1% นับเป็นการติดลบต่ำสุดในรอบปี [4]

นับตั้งแต่ปีพ.ศ. 2556 เป็นต้นมา อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวสร้างรายได้ให้แก่ประเทศไทยอย่างต่อเนื่องโดยสร้างรายได้มากกว่า 1 ล้านล้านบาทต่อปี ธุรกิจท่องเที่ยวนับเป็นกลไกสำคัญในการกระจายรายได้ไปสู่ท้องถิ่น ก่อให้เกิดการจ้างแรงงานที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจการท่องเที่ยว [5] เศรษฐกิจไทยขับเคลื่อนได้ด้วยการท่องเที่ยว โดยในปีพ.ศ. 2562 World Economic Forum (WEF) ได้จัดอันดับขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของประเทศไทยไว้ที่อันดับ 31 จาก 140 ประเทศ และได้คะแนนอยู่ในอันดับที่ 3 ในกลุ่มประเทศอาเซียน รองลงมาจากสิงคโปร์และมาเลเซีย [6]

อย่างไรก็ตาม ธุรกิจท่องเที่ยวของไทยยังมีข้อจำกัด เนื่องจากนักท่องเที่ยวที่เดินทางมายังประเทศไทยมีการกระจุกตัวในเชิงสัญชาติ โดยเฉพาะประเทศจีน [7] การท่องเที่ยวของไทยพึ่งพาเศรษฐกิจจีนอย่างมาก รายได้จากนักท่องเที่ยวชาวจีนคิดเป็นร้อยละ 28 ของรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติทั้งหมด [8] แต่ในปีพ.ศ. 2563 จำนวนนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เดินทางเข้าประเทศไทยในช่วงเดือนมกราคม-มิถุนายนมีเพียง 1,247,564 คน สร้างรายได้ 57,199.58 ล้านบาท ลดลงจากช่วงเวลาเดียวกันในปีพ.ศ. 2562 ที่มีนักท่องเที่ยวชาวจีนจำนวนมากถึง 5,650,474 คน และสร้างรายได้สูงถึง 274,367.49 ล้านบาท จำนวนนักท่องเที่ยวจีนลดลงร้อยละ 77.92 และรายได้จากนักท่องเที่ยวจีนลดลงร้อยละ 79.15 ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจไทยอย่างมาก [9]

ในสถานการณ์ที่ธุรกิจท่องเที่ยวได้รับผลกระทบอย่างหนัก ภาคธุรกิจบริการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวล้วนได้รับผลกระทบตามไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นโรงแรมที่พัก การค้าปลีก ภัตตาคาร การขนส่งทางบก หรือการขนส่งทางอากาศ อุตสาหกรรมต่างๆ ล้วนได้รับผลกระทบ ทั้งอุตสาหกรรมที่เป็นต้นน้ำของธุรกิจการท่องเที่ยว ทำหน้าที่จัดหาวัตถุดิบให้กับภาคการท่องเที่ยว เช่น การไฟฟ้า การบริการด้านธุรกิจ สถาบันการเงิน การผลิตอาหารสดและเครื่องดื่ม ธุรกิจกลั่นน้ำมันปิโตรเลียม และธุรกิจซ่อมแซมยานพาหนะ และอุตสาหกรรมที่เป็นธุรกิจปลายน้ำของภาคการท่องเที่ยว ได้รับผลกระทบจากรายได้ของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่ลดลง เช่น ร้านค้าบริเวณสถานที่ท่องเที่ยว บริการซักรีด ธุรกิจสปา สถาบันการเงิน นอกจากนี้ แรงงานที่อยู่ในภาคบริการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ซึ่งมีจำนวนมากถึงร้อยละ 28 จากจำนวนแรงงานทั้งหมด 38.2 ล้านคน ย่อมได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ [8]

ธุรกิจท่องเที่ยวมีความสำคัญต่อเศรษฐกิจไทยอย่างมาก ในปีพ.ศ. 2563 นี้ มาตรการควบคุมการระบาดของโควิด-19 ส่งผลกระทบโดยตรงต่อธุรกิจท่องเที่ยว การผลิตในสาขาที่พักและการบริการด้านอาหารลดลงมากถึงร้อยละ 50.2 ทั้งนี้ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) คาดการณ์ว่าประเทศไทยจะมีอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจต่ำที่สุดในภูมิภาคอาเซียน [10]

แม้รัฐบาลมีความพยายามกระตุ้นการท่องเที่ยวภายในประเทศ แต่รายได้ที่จะมาจากการใช้จ่ายภายในประเทศเทียบไม่ได้เลยกับจำนวนเงินจากนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่สูญเสียไป หากรายได้จากธุรกิจท่องเที่ยวและธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวยังไม่กลับมาเป็นปกติ รายได้และความสามารถในการใช้จ่ายของผู้ประกอบการและแรงงานย่อมได้รับผลกระทบอย่างหนัก รัฐบาลไทยต้องเร่งฟื้นฟูการท่องเที่ยวโดยอาจพิจารณาเปิดประเทศต้อนรับนักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่มีความเสี่ยงต่ำ เพื่อให้เศรษฐกิจฟื้นฟูได้จากธุรกิจการท่องเที่ยว หรือหาทางพัฒนาเศรษฐกิจในทางอื่น เพื่อให้เศรษฐกิจไทยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาธุรกิจท่องเที่ยวมากจนเกินไป [2]

เศรษฐกิจไทยยังรอวันที่การท่องเที่ยวจะกลับมา

ลงทุนศาสตร์ – Investerest

ติดตามบทความดีดีกดที่นี่เลย FACEBOOK , OFFICIAL LINE และ WEBSITE

พิเศษ! เข้ากลุ่มเรียนหุ้นออนไลน์ฟรีกับลงทุนศาสตร์แบบไม่มีเงื่อนไขได้ที่ : เรียนหุ้นฟรีกับลงทุนศาสตร์

รายการอ้างอิง

[1] พรพรรณ ปัญญาภิรมย์. (17 มิถุนายน 2563). KKP ประเมิน “ภาคการท่องเที่ยว” ยังไม่ฟื้นหลังปลดล็อก. สืบค้นจาก https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/kkp-ประเมิน-ภาคการท่องเที่.html

[2] โพสต์ทูเดย์. (5 มิถุนายน 2563). ฟื้นเศรษฐกิจอย่างไร ยามไร้การท่องเที่ยว. สืบค้นจาก https://www.posttoday.com/finance-stock/news/625258

[3] กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (24 กรกฎาคม 2563). สถานการณ์ท่องเที่ยวเดือนมิถุนายน 2563. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/download/article/article_20200729132301.jpg

[4] nuttachit. (05 มิถุนายน 2563). เศรษฐกิจปี 63 จะเป็นอย่างไรในภาคการท่องเที่ยว จ้างงาน ครัวเรือน และส่งออก. สืบค้นจาก https://marketeeronline.co/archives/169173

[5] กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (5 กันยายน 2562). สรุปขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของไทย ปีพ.ศ. 2562. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/download/article/article_20190925130927.pdf

[6] World economic forum. (2019). The Travel & Tourism Competitiveness Report 2019. Retrieved from http://www3.weforum.org/docs/WEF_TTCR_2019.pdf

[7] ณิชาภัทร สุรวัฒนานนท์. (29 ตุลาคม 2562). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือ ฮีโร่ตัวจริง?. สืบค้นจาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_29Oct2019.aspx

[8] Forbes Thailand. (5 มีนาคม 2563). COVID-19 กับการถดถอยของเศรษฐกิจไทย. สืบค้นจาก https://forbesthailand.com/commentaries/economic-outlook/covid-19-กับการถดถอยของเศรษฐกิ.html

[9] กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (24 กรกฎาคม 2563). สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย ม.ค. – มิ.ย. ปี 2563 (จำนวนยอดสะสมเบื้องต้น) ( International Tourist Arrivals to Thailand 2020) (Jan – Jun). สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=599

[10] BBC Thai. (17 สิงหาคม 2563). โควิด-19: เศรษฐกิจไทยไตรมาส 2/2563 ติดลบ 12.2% ต่ำสุดนับตั้งแต่วิกฤตต้มยำกุ้ง. สืบค้นจาก https://www.bbc.com/thai/thailand-53795239

อัพเดทล่าสุดเมื่อ : 18 สิงหาคม 2020