ทางออกอันน้อยนิดในสงคราม เหตุผล 2 ประการที่ทำให้ผู้คนในฉนวนกาซาหนีออกไปได้ยาก

ทางออกอันน้อยนิดในสงคราม เหตุผล 2 ประการที่ทำให้ผู้คนในฉนวนกาซาหนีออกไปได้ยาก

สงครามระหว่างอิสราเอลและปาเลสไตน์สร้างความเสียหายให้ทั้งสองฝ่ายหนักหนาสาหัสไม่ต่างกัน ชาวปาเลสไตน์นับพันคน โดยจำนวนครึ่งหนึ่งในนั้นมีทั้งเด็กและผู้หญิง ต่างก็ถูกสังหารและทำร้านจนบาดเจ็บสาหัสจากการที่อิสราเอลบุกถล่มฉนวนกาซ่าเพื่อแก้แค้นการกระทำของกลุ่มฮามาส ที่สังหารผู้คนในอิสราเอลไปมากกว่า 1,400 ราย โดยผู้ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตมีทั้งเด็กและผู้หญิงเช่นเดียวกัน

ในวันศุกร์ที่ 13 ตุลาคมที่ผ่านมา ทางการอิสราเอลได้ประกาศเตือนให้ชาวปาเลสไตน์อพยพ แต่การย้ายออกจากฉนวนกาซาหรือหาที่หลบหนีก็ไม่เป็นเรื่องง่ายเลยสำหรับชาวปาเลสไตน์ ในที่นี้ ลงทุนศาสตร์ขอนำเสนอเหตุผล 2 ประการที่ทำให้ชาวปาเลสไตน์ย้ายออกไปจากฉนวนกาซาได้ยาก ดังนี้ [1, 2, 3, 4]

เหตุผลข้อแรก คือสถานะของชาวปาเลสไตน์ที่นับว่าเป็นผู้อพยพอยู่แต่เดิมแล้ว ชาวปาเลสไตน์ที่อาศัยอยู่ที่ฉนวนกาซาส่วนใหญ่เป็นผู้ลี้ภัยที่อพยพออกมาจากอิสราเอล และเขตเวสต์แบงก์ หากจะต้องหาที่ทางสำหรับย้ายออกจากฉนวนกาซาอีกครั้งเพื่อเลี่ยงไฟสงคราม อิสราเอลก็ไม่ใช่บ้านที่ต้อนรับให้ทุกคนได้กลับไป การหาที่อาศัยใหม่ก็กลายเป็นเรื่องยากในภาวะสงคราม และอาจกลายเป็นการทำให้ชาวปาเลสไตน์ไม่อาจหวนคืนกลับมาสู่ฉนวนกาซาได้อีก และถูกลบตัวตนทิ้งไปโดยปริยาย

เหตุผลข้อสอง คือนโยบายของประเทศปลายทางที่ไม่ได้เปิดต้อนรับชาวปาเลสไตน์ แม้ชาวปาเลสไตน์ส่วนมากไม่ได้มีหนทางในการย้ายออกไปอยู่สถานที่ใหม่ แต่ชาวปาเลสไตน์ส่วนหนึ่งก็พากันอพยพหนีออกไปนอกประเทศ โดยเลือกเดินทางผ่านด่านราฟาห์ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของฉนวนกาซา เพื่ออพยพไปยังอียิปต์ แต่อียิปต์ก็ไม่มีทั้งนโยบายในการเปิดประเทศต้อนรับชาวปาเลสไตน์ และไม่มีความพร้อมในการดูแลผู้อพยพ เพราะลำพังปัญหาความอดอยากและวิกฤตเศรษฐกิจภายในประเทศก็หนักหนาสาหัสมากพออยู่แล้ว การเดินทางไปยังอียิปต์จึงอาจกลายเป็นความเสี่ยงที่สูญเปล่า

ประเทศอื่นนอกเหนือจากอียิปต์อาจเป็นประเทศปลายทางที่สามารถต้อนรับผู้อพยพชาวปาเลสไตน์ได้ดีเช่นกัน แต่ก็ไม่มีใครเสนอตัวว่าต้องการชาวปาเลสไตน์ ไม่ว่าจะเป็นซาอุดีอาระเบียที่กำลังพัฒนาเมืองอย่างไม่หยุดยั้ง แต่กลับไม่รับชาวปาเลสไตน์ เพราะไม่ต้องการขัดแย้งกับอิสราเอลเพิ่มเติม หรือจอร์แดนที่กำลังประสบปัญหาจากการรับผู้ลี้ภัยมาจนล้นประเทศ ตั้งแต่ผู้ลี้ภัยชาวซีเรียไปจนถึงตุรกี จึงไม่สามารถต้อนรับชาวปาเลสไตน์เพิ่มเติมได้อีก แม้แต่อิหร่านก็ยังวางเฉยและไม่ได้เสนอตัวต้อนรับชาวปาเลสไตน์

การไม่มีที่ให้อยู่ ไม่มีทางให้ไป เป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้ชาวปาเลสไตน์ในฉนวนกาซาอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และต้องทนทุกข์อยู่ท่ามกลางควันไฟสงครามที่มีแต่จะสร้างความเสียหายมากขึ้น ไม่ว่าสงครามครั้งนี้จะจบลงอย่างไร ลงทุนศาสตร์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่มีผู้ใดต้องบาดเจ็บล้มตายในสงครามที่ตนไม่ได้เป็นคนเลือกก่อ ผู้นำของทั้งสองดินแดน รวมถึงประเทศมหาอำนาจทั้งหลายที่มีส่วนเกี่ยวข้องควรเร่งหาข้อยุติของสงครามโดยเร็ว เพื่อไม่ให้ชีวิตของใครต้องถูกทำลายลงไปมากกว่านี้