PET SEMATARY บางทีตายเสียยังดีกว่า | ลงทุนศาสตร์ Investerest.co

PET SEMATARY คือ หนังสือนวนิยายแนวสยองขวัญของนักเขียนชื่อก้องโลกอย่าง สตีเฟ่น คิง (Stephen King) โดยหนังสือเล่มนี้ถือเป็นผลงานระดับขึ้นหิ้งของสตีเฟ่น คิง โดยได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1983 และถูกทำมาเป็นภาพยนตร์ 2 ครั้ง ได้แก่ ปี 1986 และ ปี 2019

เรื่องราวสยองขวัญเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ ลูอิส ครีด (Louis Creed) และครอบครัวที่ประกอบไปด้วย ภรรยา 1 คน (เรเชล ; Rachel) ลูกสาว 1 คน (เอลลี ; Ellie) และลูกชาย 1 คน (เกจ ; Gage) โดยลูอิส ครีด ได้รับงานใหม่ที่มหาวิทยาลัยเมน เขาจึงต้องย้ายบ้านและครอบครัวมาอยู่ที่เมืองเล็กๆ ที่ชื่อว่า ลัดโลว์ (Ludlow)

เมืองลัดโลว์ดูจะเป็นเมืองที่ไม่ค่อยเป็นมิตรกับสัตว์เลี้ยงเท่าไหร่นัก เนื่องจากถนนของเมืองนี้มักมีรถบรรทุกขนาดใหญ่วิ่งผ่านด้วยความเร็ว ทำให้สัตว์เลี้ยงจำนวนมากถูกรถชนตาย เด็กในเมืองนี้ที่ยังมีความรักต่อสัตว์เลี้ยงเหล่านั้นจึงร่วมกันฝังสัตว์เหล่านั้นไว้ที่สุสานสัตว์เลี้ยงที่ถูกสะกดผิดเป็น สุขสานสัตว์เลี้ยง (Pet Sematary)

สุขสานสัตว์เลี้ยง คงจะเป็นแค่สถานที่แห่งการรำลึกถึงเฉยๆ หากไม่ใช่ว่าลึกเข้าไปในสุสานแห่งนั้น มีดินแดนลึกลับของชาวอินเดียนแดงเก่า สุสานที่ความลี้ลับว่า หากนำสัตว์เลี้ยงมาฝังในป่าช้านี้ แล้วสัตว์เลี้ยงจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง แน่นอนว่า ในวันที่ เชิร์ช (Church) แมวสุดรักของลูกสาวของลูอิส ครีด ถูกรถชนตาย เขาได้เอาแมวตัวนี้ไปฝังที่สุสานลึกลับแห่งนั้น และวันรุ่งขึ้น เจ้าแมวตัวนั้นก็กลับมา

ถึงแม้ว่าจะจั่วหัวว่าสยองขวัญ ตามลายเซ็นของ สตีเฟ่น คิง แต่หนังสือเล่มนี้กลับให้กลิ่นอายของหนังสือแนวสะท้อนชีวิต ปรัชญาในการดำรงอยู่ มากกว่าน้ำหนักทางความสั่นประสาทมาก

ด้วยการที่เป็นหนังสือสยองขวัญ เส้นเรื่องจึงเป็นไปตามขนบของหนังสือแนวนี้ที่ไม่ค่อยหวงชีวิตของตัวละครเท่าไหร่ ตลอดเวลาที่อ่าน เราจะได้เจอกับความตายแบบไม่คาดคิด ผิดที่ ผิดเวลา เส้นเรื่องปล่อยเวลาให้เราได้ทบทวนถึงคุณค่าของชีวิตอยู่เป็นเวลานานมาก

ผมชอบหนังสือเล่มนี้ เพราะความเหนือจริงเรื่องสุขสานสัตว์เลี้ยงที่ชักชวนให้เราคิดว่า ถ้าเราสามารถบงการชีวิตได้ บงการความตายได้ เราจะอยากลงมือทำมันอยู่ไหม คุณค่าของชีวิตจะยืดยาว หรือหดสั้นลงหรือเปล่า เมื่อมนุษย์พยายามทำตัวเป็นพระเจ้า ด้วยการลงทุนมาเล่นเกมกำหนดอายุขัยเสียเอง

ผมอ่านเล่มนี้แล้วก็ตกผลึกอะไรในชีวิตหลายอย่าง

สิ่งหนึ่งที่ผมค้นพบคือ ทุกสิ่งทุกอย่างมีเวลาของมันเอง การทำความเข้าใจเรื่องข้อจำกัดของชีวิต ดูจะทำให้ชีวิตมีคุณค่ามากกว่าพยายามไปฝืนข้อกำหนด หรือยึดยื้ออะไรกับชีวิต ตลอดเรื่องราวเกือบ 500 หน้า ผมได้ครุ่นคิดเรื่องความตายตลอดเวลา และผมว่า ผมก็ได้อะไรกลับไปจากหนังสือเล่มนี้มากทีเดียว

ผมจึงหยิบเรื่องนี้มารีวิวให้ทุกคนอ่าน เพราะถึงจะจั่วว่าเป็นนวนิยายสยองขวัญ แต่หนังสือเล่มนี้ก็ให้ข้อคิดอะไรกับชีวิตอยู่มาก อย่างน้อยก็เรื่องของความเข้าใจในเรื่องของข้อกำหนดชีวิตที่เราไม่อาจเปลี่ยนแปลง