จากไซง่อนถึงคาบูล ส่องวิกฤตทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างรุนแรง เมื่อประชาชนหนีตายจากรัฐบาลที่พวกเขาไม่ต้องการ

จากไซง่อนถึงคาบูล ส่องวิกฤตทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างรุนแรง เมื่อประชาชนหนีตายจากรัฐบาลที่พวกเขาไม่ต้องการ

การหนีตาย ถือว่าเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่มีโอกาสจะเกิดขึ้น ภายหลังจากที่ประเทศใดประเทศหนึ่งเกิดปัญหาอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นการปฏิวัติ หรือการรัฐประหาร ที่นำไปสู่สงครามกลางเมือง ทำให้การใช้ชีวิตของผู้คนจำนวนมากต่างต้องประสบกับปัญหาที่หนักหน่วง โดยเฉพาะในการใช้ชีวิตประจำวัน จะต้องพบกับความลำบาก ซึ่งในบางครั้ง ก็อาจจะเป็นสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นในทันที เป็นเพียงแต่คาดการณ์ถึงความเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่สามารถคาดคะเนได้ง่ายจากความรุนแรงก่อนหน้านั้นแล้ว และพอเหตุการณ์ที่น่ากลัวได้เกิดขึ้นจริง ก็ย่อมส่งผลทำให้ประชาชนเริ่มหนีตายในทันที

สำหรับตัวอย่างของการหนีตายที่เราสามารถเห็นได้ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของโลกใบนี้ ในระยะไม่เกิน 100 ปีเลยด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะเป็นการยึดกรุงไซ่ง่อน ที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1975 ซึ่งได้กลายเป็นหนึ่งในเหตุการณ์หนีตายครั้งใหญ่ที่โลกไม่ลืม จากเหตุการณ์บุกรุกของกองทัพเวียดนามเหนือและเวียดกง ที่ส่งผลทำให้ประชาชนชาวเวียดนามใต้ต่างพากันหนีตายในทันที โดยเหตุการณ์เหล่านี้ได้สร้างความสะพรึงให้กับชาวโลกอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศหนีตายแบบจ้าละหวั่น หรือแม้แต่ภาพของผู้คนที่กำลังไต่บันไดลิงเพื่อขึ้นเฮลิคอปเตอร์อย่างอัดแน่น

ซึ่งความน่ากลัวเหล่านี้ได้ประจักษ์ให้ชาวโลกได้เห็นถึงความโหดร้ายแบบคาดไม่ถึง และความน่ากลัวเหล่านี้ก็ยังมีปรากฏให้เราได้เห็นกันหลังจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นวินาทีที่พนมเปญแตก ในตอนที่เขมรแดงสามารถบุกเข้ามาได้ หรือจะเป็นเหตุการณ์ที่ชาวอิรักและซีเรียต้องหนีตาย ภายหลังจากการบุกรุกของ IS ไปจนถึงเหตุการณ์คาบูลแตก ในตอนที่ตาลีบันซึ่งเคยปกครองอัฟกานิสถานสามารถกลับเข้ามาได้อีกครั้ง

สำหรับผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการหนีตายนี้นั้น ย่อมส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตของผู้ลี้ภัยในทันที ไม่ว่าจะเป็นการประกอบอาชีพเพื่อเลี้ยงตนเองในแผ่นดินใหม่ ที่มีเพียงงานที่กฎหมายกำหนดเท่านั้นที่ทำได้ ไปจนถึงการใช้ชีวิตที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป โดยสิ่งเหล่านี้คือผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อตัวผู้ลี้ภัยเอง แต่สำหรับประเทศที่พวกเขาได้จากมานั้น ย่อมมีผลกระทบในระยะแรกอย่างแน่นอน

ไม่ว่าจะเป็นปัญหาสิทธิมนุษยชนจากภัยสงครามที่เกิดขึ้น ที่อาจทำให้ประเทศนั้นต้องสูญเสียฐานเศรษฐกิจสำคัญ ไปจนถึงอาจจะถูกคว่ำบาตรในทันที อย่างที่ อัฟกานิสถานภายใต้การปกครองของรัฐบาลตาลีบัน ที่เศรษฐกิจหดตัวไปถึง 20-30% ในทันที ตั้งแต่ที่มีการยึดครองมา ซึ่งจะส่งผลทำให้การเติบโตทางเศรษฐกิจได้ช้า รวมไปถึงภาพลักษณ์ที่เสียหายมาอย่างยาวนาน ก็ยิ่งส่งผลต่อการปกครองอย่างยิ่ง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็มีลักษณะที่คล้ายคลึงกับเวียดนามในช่วงหนึ่ง หากเศรษฐกิจไม่แย่มากนัก และรัฐบาลเวียดนามยังเริ่มตระหนักถึงการพัฒนาเศรษฐกิจในภายหลังอีกด้วย