บันทึกการลงทุนของข้าพเจ้า 102

บันทึกการลงทุนของข้าพเจ้า 102 : แหที่ตาถี่ไม่พอ

ผมอยู่ในตลาดมาเกือบ 2 ปี ประสบการณ์น้อย ความรู้น้อย อาจจะมีโอกาสจับพลัดจับผลูได้มีเพื่อนนักลงทุนค่อนข้างมาก รู้จักนักลงทุนเก่งๆ เยอะ แต่โดยพื้นฐานแล้ว ผมก็เป็นเพียงนักลงทุนปลายแถวคนหนึ่ง

ตลกร้ายที่ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา หุ้นของผมเด้ง (กำไร 100%) ไปถึง 3 ตัวในการลงทุน

เหมือนจะดี แต่มันไม่ดี

ความสำเร็จที่มาโดยใช้โชคเป็นหลักแบบนี้มันอันตรายต่อนักลงทุนมาก ตลาดแค่กำลังบ้าคลั่งกันเกินพื้นฐาน ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเลย กำไรมันเหมือนสิ่งที่ทำให้เราหลงระเริงได้ง่าย หลายครั้งก็เผลอคิดไปว่าเรานี่นะอาจจะมีดีอะไรบ้าง ผลตอบแทนถึงดูดีกว่าตลาดแบบนี้

ถึงแม้ว่าผมจะยังไม่ถึงกับ “เหลิง” แต่หลายครั้ง ผมก็รู้เลยว่าผมมั่นใจกับการตัดสินใจของตัวเองมากเกินไป

จนมีโอกาสได้คุยกับรุ่นพี่นักลงทุนคนหนึ่ง พี่ก็เตือนว่าผมกำลังมี bias ในการตัดสินใจ ซึ่งพอมาทบทวน ผมก็เกิด bias ขึ้นจริงๆ

แต่ถือว่ายังโชคดีที่ได้กลับมาขบคิดกับการลงทุนของตัวเองอีกครั้ง

ตอนนี้เหมือนกำลังเริ่มต่อจิ๊กซอว์การลงทุนขึ้นมาใหม่ ยิ่งอยู่ยิ่งรู้เลยว่าความรู้ในหัวเรามันน้อยนิดขนาดไหน โลกของการลงทุนกว้างใหญ่มาก มากจนอาจจะเรียนได้ไม่มีวันจบสิ้น

ตอนนี้ผมก็เหมือนกับเอาแหตาถ่างเป็นวาไปไล่จับปลาในทะเลนั่นแหละ ถึงแม้ว่ามันจะมีโชคดีมีปลาวาฬเซ่อซ่าหลงมาติดอยู่บ้าง แต่การจะหวังจับปลาด้วยแหแบบนี้เป็นอาชีพคงไม่มีวันสำเร็จ

ตลกตรงที่ตอนเข้าตลาดเคยได้ยินคำพูดว่า “ตลาดขาขึ้นแม้แต่ลิงก็เล่นหุ้นแล้วประสบความสำเร็จ”

ไม่น่าเชื่อว่าผ่านมา 2 ปีจะค้นพบว่าตัวเองเป็นลิงตัวนั้นเสียเอง